Kupujący nie otrzymywali po prostu "reszty" ze swoich zakupów. Miasta próbowały ratować zaistniałą sytuację emitując własne pieniądze zastępcze, zwane notgeldami. Były one jednak nielegalne, gdyż wyłączność na emisję pieniądza posiadało państwo. Notgeldy wydawane były w niskich nakładach przez urzędy powiatowe, miejskie i gminne, niektóre banki regionalne, wojsko, zakłady przemysłowe, a nawet przez obozy jenieckie. Można było za nie nabywać towary tylko na terenie miasta (fabryki, jednostki itp.). Pod koniec I wojny światowej Magistrat Lubania wyemitował dwie monety o nominałach 5 i 10 fenigów (fot. 1 ). Monety te wybite zostały w żelazie w nakładach odpowiednio 31.250 (∅ 18,7) i 70.912 (∅ 21,8) sztuk. Dodatkowo monety 5-fenigowe wybite zostały też w tombaku, ale ich nakład niestety nie jest znany. Na awersie obu monet widnieje cyfra nominału (5-10 PFENNIG) oraz napis KRIEGSGELD (pieniądz wojenny) 1918.
Więcej w bieżącym numerze Ziemi Lubańskiej