Każdy z nas wie, że był to najlepszy polski komediopisarz. Jego utwory znajdują się w kanonie literackim. Sztuki były wielokrotnie wystawiane począwszy od XIX wieku. Do najwcześniej granych zaliczamy - Intryga naprędce (wystawiona 1815), Mąż i żona (wystawiona 1821) czy Zemsta (wystawiona 1834).
Na szczególną uwagę zasługuje patriotyzm Fredry w odniesieniu do ojczyzny znajdującej się w okresie zaborów. Może tym samym stanowić doskonały przykład do naśladowania dla uczniów gimnazjum. Urodzony w 1793 roku na galicyjskiej prowincji, niedaleko Lwowa, już w wieku 16 lat został podporucznikiem w dowodzonym przez Adama Potockiego 11 pułku ułanów a 14 kwietnia 1812 roku otrzymał petent kapitana w 5 pułku strzelców konnych płk. Zygmunta Kurnatowskiego. Walcząc z oddziałami rosyjskimi dostał się do niewoli w Wilnie, gdzie spędził kilka miesięcy w nieludzkich warunkach. Pobyt w więzieniu wspomina Fredro w pamiętnikach „Jeżelim wyszedł z wilgotnego pomieszczenia, gdzie szczury skakały po głowie, jeżelim wstał od stołu, gdzie się pożywiałem ze wstrętem prawie, niewola nie była internowaniem rozbrojonych, ale była nędzą głodu, zimna i choroby”...
Więcej czytaj w drukowanym wydaniu Ziemi Lubańskiej
Z dnia: 2010-03-10, Przypisany do: Nr 5(388)