Cyberprzemoc i stalking

Opinie, poglądy, komentarze…
6 czerwca 2011 roku do polskiego systemu prawnego (art. 190a kodeksu karnego) wprowadzone zostało nowe pojęcie, przestępstwo określane jako stalking. Samo słowo wywodzi się od angielskiego słowa to stalk i używane pierwotnie w nomenklaturze myśliwskiej „polować, szczuć, gonić”. Z tego znaczenia wywodzi się stosowane obecnie pojęcie stalking, które określa uporczywe i natrętne nękanie osoby poprzez ciągłe próby nawiązania z nią tego kontaktu, mimo że osoba taka tego sobie wyraźnie nie życzy.
* nadkom. Dagmara Hołod, oficer prasowy KPP w Lubaniu
- Gdy takie zachowanie wzbudza uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza prywatność nękanej osoby lub jej osoby najbliższej, stanowi to przestępstwo zagrożone karą pozbawienia wolności do lat 3. Ponadto zabronione zostało również podszywanie się po inną osobę, tzw. „przywłaszczenie tożsamości”, poprzez wykorzystywanie wizerunku danej osoby lub jej innych danych osobowych, w celu wyrządzenia szkody majątkowej lub osobistej. Sprawcy korzystają w tym celu ze środków przekazu takich jak: internet czy telefon komórkowy. Mamy wtedy do czynienia z cyberstalkingiem lub cybermobbingiem, czyli formami cyberprzemocy. Cząstka cyber- wskazuje nam, że mamy do czynienia ze zjawiskiem w rzeczywistości wirtualnej, jednakże nie pozbawionej odpowiedzialności karnej. Osoba, która dopuści się tej formy przestępstwa podlega także karze pozbawienia wolności do lat 3. Jeżeli pokrzywdzony targnie się na swoje życie, przestępstwo to będzie zagrożone karą pozbawienia wolności od roku do lat 10. Zachowania sprawcy stalkingu określanego jako stalker, a podlegające karze, mogą być różnorakie, tylko jego wyobraźnia i rodzaj użytego środka wyznacza tutaj granicę. Stalker, w celu osiągnięcia swoich celów może stosować wobec ofiary przeróżne formy nękania. Może to być: uporczywe wydzwanianie o różnych porach, wysyłanie smsów, maili, wręczanie niechcianych prezentów, kwiatów, ciągłe przebywanie w najbliższej okolicy ofiary, wystawanie pod jej domem, dążenie do „przypadkowego” spotkania, zaczepianie pod wymyślonym pretekstem. Bardziej napastliwe formy stalkingu to takie jak: zakładanie podsłuchu, robienie zdjęć, groźby, szantaże emocjonalne, akty wandalizmu wobec mienia ofiary. Jeżeli chodzi wyszczególnioną w § 2 art. 190a k.k. formę stalkingu, związaną z „przywłaszczeniem tożsamości” sprawcy niejednokrotnie wykorzystują przede wszystkim popularne portale społecznościowe oraz komunikatory, umieszczając tam zdjęcia ofiary (często ją kompromitujące) i dane osobowe, z celem wyrządzenia jej szkody materialnej lub osobistej. Inną formą cyberstalkingu jest złośliwe wykorzystanie danych osobowych ofiary poprzez dokonanie internetowych zakupów towarów lub usług, w imieniu tejże ofiary.
Lubańscy policjanci w ramach podejmowanych działań prewencyjnych spotykają się z młodzieżą i rozmawiają o zagrożeniach wynikających z poruszania się po cyberprzestrzeni, czyli w rzeczywistości wirtualnej. Internet jest bogatym źródłem informacji i wiedzy, jednak korzystanie z globalnej sieci niesie ze sobą także niebezpieczeństwa. To często właśnie młode osoby padają ofiarą wirtualnej przemocy. Funkcjonariusze informują młodzież, co zrobić, aby nie stać się ofiarą takiej przemocy, aby nie stać się także ofiarą stalkingu. Policjanci ostrzegają, że swobodne udostępnianie swoich zdjęć oraz innych danych osobowych może być niebezpieczne. Bardzo ważne jest, abyśmy sami chronili nić naszą prywatność i wyznaczali granice upubliczniania naszych danych. Policjanci przypominają również, że w przypadku zaistnienia jakiejkolwiek formy uporczywego nękania poprzez Internet należy natychmiast reagować. W przypadku, gdy mimo wyraźnego naszego sprzeciwu nękająca nas lub naszego bliskiego osoba nie poprzestaje swoich działań, należy zgłosić ten fakt na policję, złożyć zawiadomienie i wniosek o ściganie.